[dropcap]P[/dropcap]amiętam czasy, gdy to ja namawiałam koleżanki na pozowanie mi do zdjęć – taka się wydawałam sobie pro(fesjonalna):) Czasy te jednak minęły z chwilą, gdy uświadomiłam sobie, że lustrzankę może mieć każdy, a nie tylko utalentowani wybrańcy. Ot tak czar prysnął i skupiłam się na innych zainteresowaniach;) Ale pociąg do zdjęć pozostał, tyle że potrzebę obcowania z nimi zaspokajałam oglądając prace innych, tych naprawdę zdolnych (jak np. Dominiki Śnieg <3). Nigdy nie widziałam się w roli po drugiej stronie obiektywu, ale zazdrościłam wszystkim, którzy mieli okazję się w niej sprawdzić. I nagle odezwał się do mnie Mateusz, z którym współpracuję przy tworzeniu strony Politechnika Fashion, i zaproponował sesję. Pomyślałam, że upadł na głowę, ale ponieważ robię się coraz starsza i coraz aktywniej działam tu i ówdzie, stwierdziłam, że kilka porządnych zdjęć mi się przyda – chociażby do zakładki “O zespole”, która wciąż świeci pustkami na stronie PF. Zażyczyłam sobie jedynie, aby zdjęcia zostały wykonane przy ECS, które ze swoim industrialnym image’em intrygowało mnie już od dawna. Pomimo niesprzyjającej pogody udało nam się wczoraj z sukcesem sesję wykonać. Dla Mateusza (jak sam stwierdził) był to sukces, bo poziom jego prac stale pnie się w górę, a dla mnie sukcesem było profesjonalne wydymanie i rozchylanie ust przez bite 2h;)) Tak czy siak #duma jest!

Przy okazji tego przedsięwzięcia pomyślałam, że być może z pomocą Mateusza uda mi się dodać do zawartości bloga trochę wpisów związanych ze stylem – w końcu moda znajduje się w kręgu moich zainteresowań od dawna. Nie chcę jednak przemieniać się w fashionistkę-blogierkę i męczyć Was wpisami o tym, jakie noszę rajtki, a jakie kiecki. Postaram się temat ubioru przemycać zwinnie i nienachalnie, podobnie jak zrobiłam to w tym wpisie;)

fot. Mateusz Pieniążek